Corpus of Electronic Texts Edition
A Latin Dialogue of the Body and the Soul (Author: Robert Grosseteste [?])

section 5

Corpus ad animam.

    1. Qvi viuendo potui multis imperare
      aurum gemme predia nummos congregare
      castella construere, gentes iudicare
      putasne crediderim tumulum intrare.
    2. Optime nunc video et est michi clarum
      quod nec auri dominus nec diuiciarum
      nec vis nec potentia non gemine preclarum
      mortis possunt fugere stimulum amarum.

    3. p.22

    4. Ambo quidem possumus a Christo culpari
      et culpamur fateor, sed non culpa pari
      tibi culpa grauior debet imputari
      multis rationibus possam hoc probari.
    5. A sensato quolibet hoc non ignoratur
      iura clamant pariter et sic hoc testantur
      ut cui plus ceteris virtutes donantur
      ab eo volt ratio ut plus exigantur.
    6. Vitam et memoriam sed et intellectum
      tibi dedit dominus sensumque perfectum
      quibus tu compescere deberes affectum
      prauum, et dirigere quod non erat rectum.
    7. Postquam tot virtutibus ornata fuisti
      et tu michi fatua prona te dedisti
      meisque blandiciis minus restitisti
      satis liquet omnibus quod plus deliquisti.
    8. Corpus adhuc loquitur corde cum amaro

      p.23

      et iam michi patens est argumento claro
      exeunte spiritu a carne quid est caro
      mouet se ve postea cito siue raro.
    9. Videtne vel loquitur hoc est tibi clarum
      spiritus viuificat, caro prodest parum
      si haberet anima deum suum carum
      nunquam caro vinceret vires animarum.
    10. Si deum dum vixeras amasses perfecte
      et si causas pauperum iudicasses recte

      p.24

      nec prauorum hominum habuisses secte
      non me mundi vanitas decepisset nec te.
    11. Qui viuebam splendide sericis amicta
      ore sepe proferens verba maledicta
      putredo cum vermibus et hec domus stricta
      quibus post delicias mundi sum addicta.
    12. Nam scio preterea quod sum surrectura.
      in die nouissima tecumque passura

      p.25

      penas in perpetuum, heu mors plus quam dura
      mors interminabilis et fine caritura.


p.26