Corpus of Electronic Texts Edition
A Latin Dialogue of the Body and the Soul (Author: Robert Grosseteste [?])

section 4

Anima iterum loquitur corpori.

    1. Adhuc dixit anima: tecum volo stare
      et tua si potero dicta reuocare
      ut quid michi loqueris corpus tam amare
      volens michi penitus culpam imputare.
    2. Tu caro miserrima que viuens fuisti
      stulta vana friuola a quo didicisti
      verba tam asperrima que iam protulisti
      attamen in pluribus recte respondisti.
    3. Istud esset consonum scio veritati
      obesse debueram tue voluntati
      sed tua fragilitas prona voluptati
      nugis mundi dedita noluit hec pati.

    4. p.19

    5. Quando te volueram caro castigare
      siti fame verbere vigilie domare
      mox te mundi vanitas cepit refrenare
      quando me deceperas fraude tam suave
      credis quod deliqueram(?) pena magis grave.

    6. p.20

    7. Si mundi delicias dolos machinantis
      despexisses fatuos sed et incantantis
      demonis astucias et celo tonantis
      adhesisses monitis essemus cum sanctis.
    8. Sed cum tibi pridie mundi fraus arrisit
      et vitam diutinam firmiter permisit
      mori non putaueras sed mors te elisit
      quando de palacio ad tumulum te misit.
    9. Hominum fallacia mundus habet morem
      quos magis amplectitur quibus dat honorem
      illos fallit cicius per necis rigorem
      et dat post delicias vermes et fetorem.
    10. Qui tibi dum vixeras amici fuere
      iacentem in tumulo nolunt te videre.
      corpus hoc intelligens cepit quasi flere
      et verbis humilibus ita respondere.


p.21