Corpus of Electronic Texts Edition
A Latin Dialogue of the Body and the Soul (Author: Robert Grosseteste [?])
section 4
Anima iterum loquitur corpori.
- Adhuc dixit anima: tecum volo stare
et tua si potero dicta reuocare
ut quid michi loqueris corpus tam amare
volens michi penitus culpam imputare.
- Tu caro miserrima que viuens fuisti
stulta vana friuola a quo didicisti
verba tam asperrima que iam protulisti
attamen in pluribus recte respondisti.
- Istud esset consonum scio veritati
obesse debueram tue voluntati
sed tua fragilitas prona voluptati
nugis mundi dedita noluit hec pati.
p.19
- Quando te volueram caro castigare
siti fame verbere vigilie domare
mox te mundi vanitas cepit refrenare
quando me deceperas fraude tam suave
credis quod deliqueram(?) pena magis grave.
p.20
- Si mundi delicias dolos machinantis
despexisses fatuos sed et incantantis
demonis astucias et celo tonantis
adhesisses monitis essemus cum sanctis.
- Sed cum tibi pridie mundi fraus arrisit
et vitam diutinam firmiter permisit
mori non putaueras sed mors te elisit
quando de palacio ad tumulum te misit.
- Hominum fallacia mundus habet morem
quos magis amplectitur quibus dat honorem
illos fallit cicius per necis rigorem
et dat post delicias vermes et fetorem.
- Qui tibi dum vixeras amici fuere
iacentem in tumulo nolunt te videre.
corpus hoc intelligens cepit quasi flere
et verbis humilibus ita respondere.
p.21