Corpus of Electronic Texts Edition
Adamnan's De Locis Sanctis (Author: Adamnan of Iona)
Chapter/toc 4
DE GEORGIO CONFESSORE
. Arculfus homo sanctus, qui nobis haec omnia de Dominica cruce
35]
narrauit, quam ipse propriis conspexit oculis et osculatus est, aliam
p.112
nobis de alio confessore Georgius nomine relationem contulit, quam in
Constantinopoli urbe a quibusdam expertis dedicit ciuibus, qui hoc
modo narrare soliti eidem dicebant: 2. In Diospoli ciuitate cuiusdam
confessoris Georgii in quadam domu statuta marmorea in columna,
5]
contra quam alligatus persecutionis tempore flagellatus est, formola
depicta est; qui tamen post flagellationem e uinculis absolutus multis
uixit annis. 3. Quadam uero die cum quidam duricors et incredulus
homuncio in equo sedens eandem intrasset domum, eandem uidens
marmoream columnam ab his qui ibidem inerant interrogat dicens:
10] {Geyer ed page 289}
'Cuius est haec imago in marmorea columna formata?' 4. Quibus
respondentibus et dicentibus: 'Georgii confessoris haec figura est, qui
ad hanc uinculatus et mastigatus est columnam'?quo audito ille stolidissimus
homunculus ualde iratus contra insensibilem rem sancti confessoris
formulam instigante diabulo lancea percussit. 5. Quae uidelicet eiusdem
15]
aduersarii lancea quasi per globum niuis mollem mirum in modum
facile penetrans lapideam illam perforauit columnam exteriore parte
eius; 6. cuius ferrum interius inherens retentum est nec umquam quo
modo retrahi potuit, astile autem eius ad sancti confessoris conlissum
marmoream imagunculam exterius confractum est. 7. Illius quoque
20]
misselli homuncionis aequus in quo sedebat eodem momento sub eo
in pauimento domus cecidit mortuus; ipse autem simul missellus in
terram cadens manus in illam marmoream misit columnam eiusque
digiti quasi in poline uel luto intrantes in eadem inpressi inheserunt
columna. 8. Quod uidens miser, qui retrahere denos duarum digitos
25]
manuum ad se non poterat in marmorea sancti confessoris inherentes
formola conligatos et insertos, nomen Dei aeterni eiusdemque confessoris
agiens paenitudinem inuocat et ut ab eodem absolueretur uinculo
inlacrimatus praecatur. 9. Quam eius lacrimosam paenitentiam misericors
Deus suscipiens, qui non uult peccatoris mortem sed ut conuertatur
30]
et uiuat, non solum ab illo praesenti marmoreo uisibili absoluit uinculo {Geyer ed page 290}
sed etiam a peccatorum inuisibilibus alligamentis fide saluatum subueniens
misericorditer liberauit. 10. Hinc itaque manifeste ostenditur
quantae et qualis fuerit honorificantiae apud Dominum Georgius suus
inter tormenta confessor, cuius toracedam in re natura inpenetrabili
p.114
penetrabilem potentia fecit lanceamque aduersarii aeque naturaliter
inpenetrabilem mirabiliter efficit penetrabilem digitosque eiusdem
homunculi infirmes in eadem natura inpenetrabili re potenter penetrales
fecit; II. quos in marmore uinculatos primule et ipse durus retrahere
5]
non potuit, sed eodem momento ualde perterritus et exinde mitigatus
paenitens Deo miserante retraxit. 12. Mirum dictu, usque in hodiernum
diem eadem bis quinorum eius uestigia digitolorum apparent usque ad
radices in marmorea insertorum columna; in quorum loco sanctus
Arculfus suos denos proprios inseruit digitos similiter ad radices usque
10]
intrantes. 13. Eiusdem quoque homulli sanguis equi, cuius coxa in
pauimento mortui cadentis in duas confracta est partes, nullo modo
ablui aut deleri potuit sed indelebilis in pauimento domus usque ad
nostra permanet tempora idem aequinus cruor.
14. Aliam quoque de eodem Georgio confessore certam relationem
15]
nobis sanctus Arculfus intimauit, quam ab expertis quibusdam satis {Geyer ed page 291}
idoneis narratoribus in supra memorata Constantinopolitana urbe
indubitanter dedicit, qui hoc modo de illo sancto confessore pronuntiare
soliti erant dicentes: 15. Quidam homunculus saecularis Diospolim
ciuitatem in equo sedens ingressus eo in tempore quo ad expeditionem
20]
faciendam multa populorum milia undique conueniebant collecta illam
accedens intrauit in domum in qua supra memorata marmorea exstat
columna in se sancti confessoris Georgii habens depictam imaginem;
16. ad quam quasi ad praesentem Georgium loqui cepit dicens: 'Me tibi
Georgio confessori et meum commendo aequum, et ut per orationum
25]
uirtutem tuarum ab uniuersis bellorum atque morborum aquarumque
periculis liberati ambo ad hanc usque urbem post expeditionis tempus
incolomes reuersi perueniamus; 17. et si tibi ita Deus misericors nostram
reuersionem donauerit prosperam secundum obtionem nostrae paruitatis,
ego hunc meum quem ualde amo ippum tibi pro munere donandum
30]
offeram in conspectu tuae adsignaturus formulae.' 18. Quis sermunculis
ocius terminatis domum egressus inter exercitus multitudinem cum
ceteris contubernalibus commeans idem homuncio in expeditionis
comitatu emigrat. 19. Qui post multa et diuersa bellica pericula, inter
quae misella plurimorum milia homunculorum constituta disperierant,
35] {Geyer ed page 292}
ipse in eodem suo sedens dilecto aequo ab omnibus infestis cassibus
iuxta supra memoratam talem exemptus commendationem Christicolae
Georgio Deo condonante Diospolim prospere reuertitur (20.) illamque
domum in qua eiusdem sancti confessoris habebatur imago secum
defferens aurum in equi praetium sui gaudenter intrat sanctumque
p.116
Georgium ac si praesentem alloquitur dicens: 21. 'Sanctae confessor,
Deo aeterno gratis reffero, qui me per tuae celsitudinis firmitudinem
orationis sospitem reduxit. Propterea hos tibi xx solidos auri adfero
equi pretium mei, quem tibi primulae commendatum mihi usque in
5]
hodiernum conseruasti diem.' 22. Haec dicens supra discriptum auri
pondus ante pedes sancti formulae confessoris deponit, plus equum
amans quam aurum, et egressus foras ingeniculatione expleta tale
iumentum supra sedens ad emigrandum instigat quidem sed nullo modo
mouere potuit. 23. Quod ille homunculus uidens discendit de equo
10]
reuersusque domum intrat, alios x adfert solidos inquiens: 'Sanctae
confessor, mansuetus quidem mihi aequiti tutor in expeditione inter
pericula fuisti, sed tamen, ut uideo, durus et auarus es in commercio
equi.' 24. Haec dicens x super xx adiciens solidos ad sanctum dicit
confessorem: 'Et hos tibi addo solidos, ut mihi placabilis fias et meum
15]
ad ambulandum resoluas equum.' 25. Hoc dicto egressus iterum {Geyer ed page 293}
ascendens aequum ad meandum incitat; qui quasi infixus in eodem
stabat loco nec etiam unum poterat mouere pedem. 26. Quid plura?
Post equum ascensum discensumque per .iiii. singulas uices intrans in
domum x secum solidos adferens et ad inmobilem reuersus aequum
20]
iterum in domum regressus huc atque illuc currebat et tamdiu illius
ippus nulla instigatione remoueri poterat usquequo numerus solidorum
lx adimpleretur simul congregatorum. 27. Tum deinde supra commemoratem
repetens sermonem de sancti confessoris mansueta humanitate
et tuta in expeditione custodia et de eius quasi duritia uel etiam in
25]
commercis auaritia commemorans, quae talia uerba, ut fertur, et per
quaternales singulas uices in domum reuersus repetebat, ad ultimum hoc
modo sanctum alloquitur Georgium dicens: 28. 'Sanctae confessor,
nunc tuam pro certo cognosco uoluntatem. Hoc itaque iuxta id quod
desideras totum auri pondus, uidelicet lx solidos, tibi munus offero.
30]
29. Ippum quoque meum, quem tibi prius commisseram post expeditionem
condonandum, nunc tibi licet inuisibilibus alligamentis uinculatum
condono sed mox, ut credo, resoluendum per tuam in Deo honorificantiam.'
30. Hoc terminate sermone egressus domum eodem horae{Geyer ed page 294}
momento absolutum repperit ippum, quem secum deducens in domum
35]
sancto donatum adsignauit confessori in conspectu imaginis ipsius
indeque letabundus Christum magnificans discessit. 31. Hinc manifeste
collegitur quod omne quodcumque Domino consecratur, siue homo erit
sine animal, iuxta id quod in Leuitico scriptum est libro, nullo modo
redemi possit aut motari; nam si quis motauerit, et quod motatum est et
40]
pro quo motatum est sanctificabitur Domino et non redimetur.
p.118