Alio die dixit beata Yta filiabus suis: ‘In hac hora anima ex nostra familia maculatur. Ite, et diligenter considerate, que modo ex nostris ab insidiante lupo nostro gregi rapitur.’ Tunc familia beatissime virginis inquisivit scelus peractum; et non potuerunt scire que persona ex eis peccavit. Et collecta est omnis familia ad beatam Ytam, et negantes omnes singulariter, dicebant: ‘Non ego feci illud peccatum.’ Negans cum ceteris que peccavit, repleta spiritu prophetie, beata Yta ait illi neganti: ‘Tu hodie in fornicatione peccasti.’ Et non penitvit illa, nec confessa est; set cum peccati ignomenia recessit. Que vagans per multa loca, effecta est ancilla in regione Connachtorum, et peperit filiam. Post iam multum tempus dixit sancta Yta familie sue: ‘Nostra soror, quondam libera, modo serva est in domo cuiusdam magi in terra Connacthorum, que iam agit penitentiam; et si esset libera, se fideliter emendaret.’ Postea beatissima virgo Yta nuncios ad beatum Brendanum abbatem habitantem in regione Connachtorum misit, ut ipse quereret libertatem predicte femine. Et sanctus Brendanus humilis precepto Christi sponse Yte, regem Connachtorum adivit pro illa, et fecit eam liberam cum filia sua. Et illa missa a beato Brendano, et sua filia secum, venit ad beatam Ytam, et recepta est ab ea, gaudens in adventu eius. Et ipsa agens dignam penitentiam, in sanctitate usque ad obitum suum cum filia sua in monasterio piissime matrone Yte mansit.