Agus tángadar go moch ar n-a mhárach d'agallmhadh a n-oide agus a n-athar, agus thiomnadar ceileabhradh dhóibh, agus do rinne Fionnghuala an laoidh: —
Fionnghuala
- Ceileabhradh dhuit a Bhuidhbh Dheirg,
A ghiolla d'ar ghiall gach ceárd,
Duitsi mar aon is d'ar n-athair,
Do Lir Síthe Fhionnachaidh cháidh.
- Táinig mithid dhuinn, dar liom,
Sgaradh da nach cómhraicfiom,
Go d-tí an bhráth, a dhream shuairc,
Gan ar dul chugaibh ar chuaird.- Biamaoid ón lá n-diu da'r n-aois,
A cháirde chróidhe, chómhaois,
Gan ghlór daonna 'nar ngoire,
Ar Shruth na Maoile mearaighe.- Rachfamaoid as sin dá'r b-pianadh,
A g-cionn trí chéad ceirt-bhliadhan,
Eólas is mó dá'r b-pianadh ann,
Siar go rinn Iorrais Domhnann.- Trí chéad bliadhain gan fheall
Siar a rinn Iorrais Domhnann;
O loch go loch, truagh an dáil,
Go g-comhracfaidh Deoch agus Lairgneán.
- Ba h-iad ar g-cuilceadha cuanna,
Tonna sáile search ruadha,
Ionas g-ceathrar caomh cloinne Lir,
Gan oidhche dhuinn d'á easbhuidh'- A thriar bráthar as dearg dreach,
Eirgheadh uainn ó Loch Dairbhreach,
An drong chumhachtach so rómchar;
Is dúbhach anois ar sgarad.