Is dearbh gurab cóir bróin-fhleadh nó torramh do dhéanamh
ar na marbhaibh ré linn a mbáis, do réir S. Dinís, san ochtmhadh
caibidil ro sgríobh ar ard-fhlaitheas na heagailse, mar a n-abair,
convenienter adsint poenitentes exequiis mortuorum, ut discant et
5555]
attendant mortis contemptum is cneasta dona
haithrigheachaibh bheith do láthair thorraimh na marbh, ionnus go
dtugdaois dá n-aire tár agus tarcaisne an bháis.
Tuigim mar an gcéadna gurab somholta dul i sochraide na
marbh dá n-adhnacal. Ar dtús, fá somholta idir Phágánchaibh
5560]
féin na mairbh d'onórughadh agus d'iomchar ré a n-adhnacal.
Bíodh a fhiadhnaise sin ar Dionysius Halicarnassensis san
chúigeadh Leabhar, mar a léaghthar, an tan fuair an ridire
rathmhar ro-chródha, agus an caiptín cosgrach caith-iorghalach,
agus an baránta bríoghmhar beó-ghalach .i. Brutus bás, go dtugadar
5565]
uaisle na Rómhánach do mhodh agus d'onóir dhó, ré linn a
Is eadh is cluiche caointe ann, gol-gháirthe guirte gáibhtheacha
5575]
agus eólchaire éagcuibhdheasach ainmheasardha do dhéanamh
dhóibh, maille ré stothadh a bhfolt agus a bhfionnfaidh, ré
sgríobadh agus ré sgrios a ndealbh, agus ré traost-bhualadh trom-
ainmheach a gcorp fá lár agus fá lán-talamh; agus fós áireamh agus
iomrádh a n-éacht agus a n-áitheas do dhéanamh; do réir mar is iontuigthe a
5580]
briathraibh Oisín san duain diagánaigh do-rinne,
darab tosach Mór anocht mo chumhaidh féin, mar a luaidheann bás
Osgair a mheic. Ag so síos na roinn as a dtuigthear créad is
cluiche caointe ann, i n-aimsir na bpágánach i nÉirinn:
- Sgreadais mac Rónáin annsoin,
5585] agus tuitis go talmhain;
buailis fá lár a chorp chain,
tairrngis a fholt 's a fhionnfaidh.- Dobhínn ag féachain a chréacht,
agus ag áireamh a éacht;
5590] fá mór an cás dúinn annsoin,
mar fuair bás fánar lámhaibh.
Léaghthar mar an gcéadna san seachtmhadh caibidil don
treas leabhar ag an ughdar darab ainm Alexander ab Alexandro
go ndearna an t-ard-fhlaith Alexander Mór an uiread soin
5595]
d'onóir ré linn adhnaicthe Hephaestion duine uasal do bhí 'na
fhior chumainn aige féin go dtug fá-deara múir na cathrach
Moltar mar an gcéadna Iulius Caesar, do réir mar léaghthar
ag Valerius san chúigeadh Leabhar, tré mar do loisg go honórach
ceann Phuimp an tan do chuir rí na hÉigipte chuige é. Óir
5605]
is é fá nós adhnaicthe dona Rómhánchaibh ar na himpiribh
agus ar na daoinibh móra do bhíodh aca, a gcuirp do losgadh,
agus caol-tuir chneas-aolta chloch, dá ngairthí pyramides, do
thógbháil ar áitibh na dteinteadh 'na loisgthí cuirp na
n-ard-fhlaitheadh. Agus is uime sin do-rinne Caesar, mar onóir do
5610]
Phuimp, a cheann do losgadh, do bhríogh gurab é sin gné
adhnaicthe is onóraighe do bhí idir na Rómhánchaibh an tan
soin.
Moltar fós, do réir na háite céadna, Hannibal codhnach
chathrach na Carthago san Aifric, tré mar do adhnaic sé, diaidh
5615]
i ndiaidh, na trí hard-chaiptíne do Rómhánchaibh do bhí na
náimhdibh aige .i. Paulus, Gracchus, agus Marcellus.
Léaghthar mar an gcéadna san dara caibidil don dara
leabhar do Leabhraibh na Ríogh, mar a ndearna Dáibhídh Saul
do chaoineadh, agus do fhoráil ar an bpobal Iúdaidheach a
5620]
chaoineadh, agus fós mar do chuir síos do láthair an phobail a
cheannas feadhna agus a chródhacht agus a dhaonnacht agus a
mhaith-ghníomhartha ó shoin amach.
Is somholta fós an t-adhnacal do dhéanamh, do bhríogh go
n-áirmheann an eaglais idir na hoibreachaibh trócaire corpardha
5625]
é. Atá mar an gcéadna an scrioptúir agá mholadh, do réir mar
Léaghthar san .23. caibidil in Genesi go raibhe Abraham
ro-chúramach timcheall adhnaicthe a mhná .i. Sara, agus mar do
cheannuigh ionadh adhnaicthe dhi. Léaghthar fós san .50.
caibidil don leabhar chéadna mar do-chuaidh Ioseph d'adhnacal
5640]
chuirp a athar féin ón Éigipt go críochaibh na Canaan, maille
ré sochraidibh móra, gur chuireadar i n-uaigh a shean-athar
Abraham é.
Léaghthar ag Tobias san cheathramhadh caibidil ní thig leis
5645]
aní gcéadna, mar a ndubhairt Tobias mór ré Tobias óg, a
mhac, cum acceperit Deus animam meam, corpus meum sepeli an tan
ghlacfas Dia mh'anam, adhnaic mo chorp. Dá chor i gcéill
gurab somholta na mairbh d'adhnacal.
Léaghthar fós san aonmhadh caibidil déag ag Eóin gur
5650]
adhnaiceadh Lazarus lé Muire agus lé Marta. Léaghthar fós, san
ochtmhadh caibidil do Ghníomharthaibh na nApstal, gur hadhnaiceadh
go honórach Stiabhna naomhtha, do réir mar deirthear
san áit chéadna, sepelierunt Stephanum viri timorati, et fecerunt
planctum magnum super eum do hadhnaiceadh Stiabhna lé
5655]
fearaibh faitcheasacha, agus do-rónsad nuall-ghubha mór ós a
chionn.
Léaghthar fós ag Valerius Maximus san aonmhadh caibidil déag
don chéid-leabhar, ar Simonides, gur adhnaic duine marbh ar an
tráigh, agus go dtáinig dhe sin gur saoradh é féin óna bháthadh
5660]
agus óna mharbhadh i dtigh do bhí ar dtuitim ar dhruing mhóir,
rér dhealuigh Dia go hiongantach é sul do leagadh an teagh
ar chách dá marbhadh.
Léaghthar san dara caibidil don dara leabhar do Leabhraibh
na Ríogh briathra asarb iontuigthe gurab buidheach Dia don
5665]
druing do-ní na mairbh d'adhnacal. Ag so mar adeir an ríogh-fháidh
Dáibhídh ag labhairt ris an druing lér hadhnaiceadh
Saul, benedicti vos a Domino, qui fecistis misericordiam hanc cum
domino vestro Saul, et sepelistis eum. Et nunc retribuet vobis
quidem Dominus misericordiam et veritatem is beannuighthe
5670]
sibhse ón Tighearna, sibhse do-rinne an trócaire se ar bhar
dtighearna féin Saul, agus do adhnaic sibh é. Agus anois
dáilfhidh dhaoibh go deimhin an Tighearna trócaire agus fírinne.
As na briathraibh se is iontuigthe go roinneann Dia trócaire agus
ceart ré duine trés an marbh d'adhnacal.