QUADAM die, Sanctus in Ioua commanens insula, a lectione surgit, et subridens dicit, ‘Nunc ad oratorium mihi properandum, ut pro quadam misellula Dominum deprecer femina, quae nunc in Hibernia nomen hujus inclamitans commemorat Columbae, in magnis parturitionis difficillimae torta punitionibus, et ideo per me a Domino de angustia absolutionem dari sibi sperat, quia et mihi est cognationalis, de meae matris parentela genitorem habens progenitum.’ Haec dicens Sanctus, illius mulierculae motus miseratione, ad ecclesiam currit, flexisque genibus pro ea Christum de homine natum exorat. Et post precationem oratorium egressus, ad fratres profatur occurrentes, inquiens, ‘Nunc propitius Dominus Iesus, de muliere progenitus, opportune miserae subveniens, eam de angustiis liberavit, et prospere prolem peperit; nec hac morietur vice.’ Eadem hora, sicuti Sanctus prophetizavit, misella femina, nomen ejus invocans, absoluta salutem recuperavit. Ita ab aliquibus postea de Scotia, et de eadem regione ubi mulier inhabitabat, transmeantibus, intimatum est.